Sažetak
Posebnost psihoanalitičke psihoterapije narcisoidnih pacijenata određena je razvojem primarnih narcističkih struktura koje predstavljaju osnovu sposobnosti suočavanja sa separacijskim iskustvom i svijetom objektnih odnosa. Polazeći od Kohutove teorije, u realizaciji tog terapijskog zadatka terapeut polazi od pozicije prisutnosti kao self-objekta do prisutnosti kao objekta. U tom prikazu predstavljena je specifičnost terapijskog odnosa koji prati te promjene terapeutske pozicije i opasnosti koje ona donosi. Osjetljivost u tom terapijskom procesu određena je vremenom suočavanja s aspektima objektnog odnosa gdje takvo preuranjeno terapijsko iskustvo kod narcisoidnog pacijenta može dovesti do doživljaja intruzivnosti i opasnosti od prekida terapijskog odnosa.
